Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Για τον Κωστή και τον "Κήπο" του!




Μη με φοβάσαι

Τρελαίνει τις πυξίδες τ’ ουρανού τ’ αγιάζι
κι ο κόσμος κατεβάζει τα ρολά
μου λες πως δεν μας παίρνει για πολλά
μα είμαι δίπλα σου καθώς βραδιάζει.

Σκιές και φώτα σ’ αυτοσχέδιο μπαλέτο
γέλια που σμίγουν μ’ αναφιλητά
στο χέρι μου ένα τσιγάρο σκέτο
που τη φωτιά σου μόνο αναζητά.

Μη με φοβάσαι, δώσε μου το χέρι
μαζί να ζήσουμε η νύχτα όσα φέρει
μη με φοβάσαι, δώσε μου το χέρι
είν' ο έρωτας το πιο γλυκό μαχαίρι.

Τρελαίνει τις πυξίδες τ’ ουρανού τ’ αγιάζι
θολό ποτάμι ο κόσμος και κυλά
το ξέρω δεν με παίρνει για πολλά
μα είμαι δίπλα σου καθώς βραδιάζει.

Πάψε να ψάχνεις λόγο και σκοπό
σε ότι κάνω και σε ότι πω
ούτε που ξέρω γιατί σ’ αγαπώ
κι όμως για σένα μπορώ να κοπώ
και σαν τσιγάρο να καώ.